ปรัชญาความรัก

ความรัก เป็นความรู้สึกจากส่วนลึกของจิตใจ เป็นสิ่งที่ไม่สามารถบังคับได้ การที่เราเริ่มรักใครซักคน เราไม่ผิดเลย ไม่ว่าเราจะรักเค้ามากแค่ไหน หรือเค้าจะมีแฟนหรือยัง แต่การที่เราคาดหวังว่าเค้าจะรักเรา เค้าจะต้องเป็นแฟนกับเรา แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกของความเป็นจริง มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราหวัง เราจะรู้สึกผิดหวัง แล้วก้อเสียใจกับความรักอย่างมาก หรือที่รู้จักกันกับความว่า "อกหัก" ความจริงแล้วถ้าเราคิดว่า เรารักเค้า เวลาที่เค้ามีความสุขเราก้อมีความสุขด้วย บางทีความสุขที่เค้ามีอาจไม่ได้เกิดขึ้นจากเราเป็นคนให้ก้อได้ ..มันทำใจยากเหมือนกัน ที่จะทำให้คิดแบบนี้ได้ เราจะมีความรักที่เป็นสุขมากกว่านี้ อาจจะดูเหมือนโง่อย่างบทความข้างบนก้อจริง แต่มันก้อทำให้เราเป็นสุขเหมือนกัน ความรักมันมีหลายรูปแบบ ถ้าใครกำลังผิดหวังกับความรัก และได้อ่านข้อความของเรา อยากให้เค้าหันกลับไปมองข้างหลัง มองคนที่บ้าน พวกคุณควรจะได้รับรู้ถึงความรักอีกรูปแบบหนึ่งที่มั่นคงเป็นที่สุด ความรักจากแม่ และ พ่อ มันเป็นความรักที่ดี และก้อประเสริฐที่สุด เค้าไม่ได้คาดหวัง ว่าเราจะต้องรักเค้าเท่าที่เค้ารักเรา ไม่ได้คาดหวังว่า เราจะต้องดูแลเค้า ให้ได้ดีเท่าที่เค้าให้เรา เค้าหวังเพียงว่า ต้องการให้เรามีคนรักที่ดี มีอนาคตที่ดี มีครอบครัวที่ดี มีสิ่งดี ๆ ผ่านเข้ามาให้ชีวิต มีการศึกษาที่ดี คุณคิดดูซิ สิ่งที่เค้าหวังจากเรา ไม่ได้ต้องการหวังเพื่อตัวเค้าเองหรอก เค้าหวังให้คุณ ทั้งนั้นเลย ความรัก จากคน 2 คนนี้ มันมากมายและยิ่งใหญ่มาก คุณเคยรู้บ้างไหม เวลาที่คุณไปเที่ยวเธค บาร์ หรือว่า ผับ ในขณะที่คุณยังไม่สามารถหาเงินได้มากพอ คุณลองหันกลับไปมอง ผู้หญิงแก่ ๆ ขี้บ่น กับผู้ชายที่นั่งรอ ที่บ้านดู คุณไม่สงสารเค้าบ้างเหรอ เค้าให้นั่งทำงานมาเกือบทั้ง ชีวิต เพื่อให้คุณมีอนาคตที่ดี เค้าต้องการให้คุณมีความสุข แต่ความสุขของคุณ กลับไปอยู่กับเพื่อน แฟน หรือว่าใครต่อใคร คุณลองหันกลับไปมองนะ แล้วคุณจะรู้สึกว่าความรักมีค่ายิ่งใหญ่มากแค่ไหน

"รัก" ไม่มีคำว่าเศร้า ทุกข์ ขมขื่น หรืออะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดี ..."รัก" มีแต่สิ่งดี ดี ให้กันและกัน...สิ่งไม่ดีที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดจาก "รัก" แต่เกิดจากการคาดหวังที่แต่ละคนคิดว่าหากรักกันแล้ว…ต้องทำให้ได้ทุกอย่างในความเป็นจริงแล้วใช่อย่างนั้นหรือ…การคาดหวังเกิดขึ้นได้กับทุกคน…แล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อสิ่งที่คาดหวังของคนสองคนไม่ตรงกัน…คุณคงนึกภาพออก…แล้วถ้ายิ่งคุณทำอะไรให้กับคนที่คุณรักแล้วแต่...ไม่ตรงกับที่คนรักคุณคาดไว้...สิ่งนั้นก็หมดความหมาย...คนทำก็หมดกำลังใจ...ทำตั้งเยอะไม่ได้อะไรตอบแทนเลย...จึงกลายเป็นการเรียกร้องเกิดขึ้น...เมื่อคุณเป็นฝ่ายให้แล้ว ทำไมอีกฝ่ายไม่เป็นฝ่ายให้บ้าง ?...โดยคุณอาจลืมไปว่าอีกฝ่ายก็ได้ให้คุณเหมือนกันเพียงแต่สิ่งนั้นไม่ได้ตรงกับที่คุณคาดไว้...และมันไม่มีความหมายกับคุณเลย ...เมื่อคนสองคนคิดไม่ตรงกัน…ที่ต้องการจะเป็นฝ่ายรับ...หรือเรียกร้องที่จะรับโดยบอกให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายให้...ความทุกข์ต่างๆ ก็จะตามมา..."รัก" ไม่ต้องคาดหวัง…ทำให้ เมื่ออยากทำ…ไม่ต้องรอสิ่งตอบแทน…และรับในสิ่งที่อีกฝ่ายให้ เมื่อเขาอยากให้…ไม่ต้องเรียกร้องเป็นตัวของตัวเองในบางครั้ง…โอนอ่อนในบางที...สิ่งดี ดี ก็จะเกิด ..."รัก"...ก็จะปรากฎ...